مدح حضرت معصومه

اى دختر عقل و خواهر دین
وى گوهر دُرج عزّ و تمکین

عصمت شده پاى بند مویت 
اى علم وعمل مقیم کویت

اى میوه شاخسار توحید
همشیره ماه ودخت خورشید

وى گوهر تاج آدمیت
فرخنده نگین خاتمیت

شیطان به خطاب قم براندند
پس تخت تو را به قم نشاندند

کاین خانه بهشت و جاى حوّاست
ناموس خداى جایش اینجاست

اندر حرم تو عقل مات است
زین خاک که چشمه حیات است

جسمى که دراین زمین نهان است
جانى است که در تن جهان است

این ماه منیر و مهر تابان
عکسى بود از قم و خراسان

هر کس به درت به یک امیدى است
محتاج تر از همه وحیدى است
 حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی