بگذارید بر احوال خودم گریه کنم
بر سیه کاری اعمال خودم گریه کنم
فعل و قولم همه بی مورد و مردود بود
جای آنست بر افعال خودم گریه کنم
این جمعه هم گذشت بدون زیارتی
یا ایهاالعزیز نگاهی, عنایتی
سائل منم چگونه نگاهم نمی کنی؟
سلطان تویی کجا ببرم عرض حاجتی؟
آن دل که پر ز لقمه نان حرام نیست
در سر کشی نفس یقین بی لجام نیست
شب زنده دار زنده به عشق و محبت است
خواب خوش زمانه وگر نه حرام نیست