اشعار اهل بیت

فکر وذکرم همه این بود که نوکر باشم 

سگ قلاّده گلاویز دم در باشم

فکر و ذکرم همه این بود که مجنون باشم

دائم الخمر می, ازساحل کوثر باشم

هوای گنبد خضرا هوای صحن بقیع
صفای شهر پیمبر صفای صحن بقیع 

کشتی شکسته ایم که بی تاب مانده ایم

آشفته درتلاطم گرداب مانده ایم

رحمی کن ای اجل, که طواف حرم کنیم

درحسرت زیارت ارباب مانده ایم

باید که با عرش خداوندی طرف شد

وقتش شده تا عازم شهر نجف شد

هر کس ولایت را به فرزندش نیاموخت

فرزند او در دین و دنیا ناخلف شد

دلم گرفته ازاین جمعه ها که تکراری ست

   وسهم روزوشبم بی شماگرفتاری ست

گناه پشت گناه و…… گناه پشت گناه

            گناه:نقل ونباتی که بینمان جاری ست

جان و دلم فدای تو ای دلبرم , حسین

دیگر رسیده است دم آخرم حسین

من رو به کربلای تو خوابیده ام اخا

دیدار من بیا , پسر مادرم حسین

دائم به سرم فکر علی نیست که هست”

هرشب به لبم ذکر علی نیست که هست” 

دیگر  چه  سعادتی بود  بهتر  از این

در سینه ی من مهر علی نیست که هست”

مهاجر

            حرف دل است آمده و رد نمی شود             

او بوده است پس علی آمد نمی شود

          کعبه مکان جلوه ی او باشد و زمان           

هرگز به روح جاری او سد نمی شود

یا امیرالمؤمنین! مولای درویشان سلام

آه مجنون خدا! لیلای درویشان سلام

السلام ای در نگاهت موج و دریا بیقرار

السلام ای در سکوتت کوه و صحرا بیقرار

شه کارآفرینش دادار حیدراست
نفس و وصی احم مختار حیدراست
وقت نبرد و حمله جلودار حیدراست
استاد بی نظیر علمدار حیدراست

زخمی ام التیام می خواهم
التیام از امام می خواهم

السلامُ علیک یا ساقی
من علیک السلام می خواهم

چون ز پشت ذوالجناح آمد فرود

بر سجود افتاد و رخ بر خاک سود

در دل گودال کردی بس سجود

شد ز فرط سجده رخسارش کبود

گفت ای فرمانده امر قضا

این سر تسلیم و این کوی رضا