حضرت مهدی عج

شکر خدا که بر سر ما هست سایه ات
باشد امید بنده, مرا هست سایه ات

تا گریه هست دانه ی ما بیجوانه نیست

تا روضه هست هیچ دلی بی بهانهنیست

گرچه دلم گرفته از این روزهایسرد

از آتش فراق دلم بی زبانه نیست

دست شفا کجاست که بیمار شد دلم
بر گیسوی تو باز گرفتار شد دلم

بوی تورا گرفته دل و این دهان من

از بس صدات کرده گرفته زبان من

صبح و مساء نه که فقط چند لحظه ای

اینجا برای گریه بشو میهمان من

چه غم اگر, که نگاه همه جوابم کرد
نگاه مادرت امسال هم حسابم کرد

 

آه آه از دام غفلت کهدو بالم را گرفت

فرصت پرواز تا اوجوصالم را گرفت

 

باز هم تکرار روزجمعه و دلواپسی

مثل یک بغضی شد و قالو مقالم را گرفت

 

بده در راه خدا من به خدا محتاجم

من به بخشندگی آل عبا محتاجم

از قنوت سحر مادرتان جا ماندم

پسر حضرت زهرا(س) به دعا محتاجم

برگرد و شام ظلمتمان غرق نور کن

دل های پر زماتم مان پر سرور کن

هر جمعه با نیامدنت خرد میشویم

برگرد و باز چهره ی ما پر غرور کن

تنها زتو قصیده ی هجران شنیده ایم

یک بار شعر آمدنت را مرور کن

ای آخرین مسافر دنیا بیا شبی

از کوچه ی غریب دل ما عبور کن

((دل مرده ام قبول ولی ای مسیح من))

((یک جمعه هم زیارت اهل قبور کن))

ای آخرین امید مکن نا امیدمان…

مولا به جان حضرت زهرا”س”ظهور کن

 هاشم مصطفوی

 

قدم زدی و ردّ پا به من رسید

نفس کشیدی و هوابه من رسید

نیامدی , نیامدی, نیامدی

فقط بیا , بیا ,بیا به من رسید

این جمعه دوباره صحبت از تکرار است

درد همگان,دوریشان از یار است

تا جمعه هم عهدیتان ,مولا جان

شیعه به خدا ز هجرتان بیمار است

صبح جمعه که می رسد از راه

در فراق تو بر لبم آه است

ندبه‌ ی چشمهای بارانی

ذکر «أین بقیة الله» است

 

تو غصه خوردی ما که غمخواری نکردیم

تو ناله کردی هیچ دلداری نکردیم

یک شب اسیر رنج بی خوابی نبودیم

از دوری تو گریه و زاری نکردیم