شعر ولادت شریکة الحسین

جلال پیش جلال تو میزند زانو
وقار از تو گرفته وقار خود بانو

شقیقة الحسنی و شریکة الارباب
کسی که مثل تو باشد در این دو عالم کو

دوباره سایه ی حق روی مردم افتاده

تو آمدی و زبان از تکلّم افتاده

بعید نیست که آدم به شوق پابوست

به دام وسوسه انگیز گندم افتاده

سر در عرش ریسه بندان شد
نوری از ذات حق نمایان شد
لب آل رسول خندان شد

وقت شادی اهل ایمان شد