محسن نورپور

دریای اشک در دل چاهی شناور است

مردی به فکر پیکر درگیر با در است

پهلو…! که بگذریم ولی در شکسته شد

آتش گرفت چادر و چشمان ما تر است

امشب سکوت شهر پر از عطر یاس شد

تابوت روی دوش یتیمان فاطمه است …

محسن نورپور

 

 *هر شب به دفتر دل خود حک کنم حسین

استاد من نداده به من مشق دیگری*

بر سینه میزنم که مبادا درون آن

غیر از حسین خانه کند عشق دیگری

محسن نورپور

 

هنوز روی سرت جای نیزه داری و من

نشسته ام که بیاید عمو به یاری و من

هزار حرف دگر با سر تو دارم و تو

به سوی عمه پریشان و بیقراری و من 

محسن نورپور