شعر مدح حضرت امیرالمومنین (ع)

نفسِ نفیسِ خواجه ی لولاک حیدر است
روح حیات , در تَـن اَفـلاک حیدر است
روز اَلَست بوده که با اختیار خویش
خاکی شدیم چون پدر خاک حیدر است

نام خُداست کوه بلندی که صوت مـا
بر آن رسید و دید که پژواک حیدر است

آن دوست کز نخست به دنیا نداشته ست
دشمن به غیرِ نطفه ی ناپاک حیدر است

دنیای کفر غیر حریفی ضعیف نیست
تا در سپاه حق , یلِ بی باک حیدر است

تنها کسی که پیش قدوم مبارکش
کعبه دوبار سینه زده چاک حیدر است

نقش ضریح او شد و این راز فاش شد
خون دویده در رگ هر تاک حیدر است

آن عقل کُل که مثـل محمّد به اهلِ فَهم
اعطا نموده قدرت اِدراک حیدر است

آنکس که غیر نان جو و آب با نمک
کرد از طعام دنیوی اِمساک حیدر است

زنجیر من به گردن و آنکس که بسته است
این رشته را به حلقه ی فِـتراک حیدر است

در اقتدا به خطّ خوشِ کاتبِ ازل
نقـش نگـین خــاتمِ حـکّـاک حیدر است

محمّد قاسمی