شعر شهادت امام حسن عسكری (ع)

نرفت

نرفت

تشنه لب بود ولی تشنه به گودال نرفت
دست و پا زد پسر ُو مادرش از حال نرفت

تا پـدر آب طلـب کـرد پسـر آب آوَرد
آتـشی عصرِ عطش جانبِ اطفال نرفت

زهر خون بر جگرش کرد ولی هیچ کسی…
به سـراغِ حـرم و غـارت اَمـوال نرفت

پایِ شعـله به حَـریم کـَرمَش باز نشد
از حـرم شکر خدا معجر و خلخال نرفت

دستـهای پسـرش بسته نشد بعد از او
دختری پایِ سرَش یکسره از حال نرفت

سامرا گـریه کنِ کـرب و بلا شد امّا…
ندبه خوانِ تو به سردابِ تو امسال نرفت

حسین ایمانی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا