سلام من به حسین

سلام من به حسین و به کربلای حسین
سلام من به اباالفضل با وفای حسین

سلام من به زهیر و به مسلم و به حبیب
سلام من به هر ان کس که شد فدای حسین

الی الابد ز ازل بیرقش بود برپا
چرا که هست خداوند خون بهای حسین

شعیب و نوح و مسیح و پیمبران دگر
شدند در دو جهان جملگی گدای حسین

بغیر باب حسینی رهی به جنت نیست
رضای حضرت حق است در رضای حسین

علی اکبر لیلا چو اربا اربا شد
شده به حالت کثرت عیان خدای حسین

چو دید غرق به خون قامت ابالفضلش
کنار علقمه خم شد قد رسای حسین

چو دید شمر که خنجر نمیبرد حنجر
فغان و اه برید او سر از قفای حسین

به کربلا و به کوفه به شام ویران بود
به روی نیزه و کنج تنور جای حسین

میان بزم شراب و میان طشت طلا
بخواند ایه ی قران ، سر جدای حسین

دلم ز شعر تو مقداد غرق ماتم شد
بس است روضه مگو در غم و بلای حسین

مقداد اصفهانی