حسینیه

ما روضه دار حضرت خیرالنسا شدیم

در روضه های حضرت مادر فدا شدیم

شکر خدا که نان حسنیه می خوریم

شکر خدا که از همه عالم رها شدیم

در سفره ی پر از نمک او نشسته ایم

گاهی ز ازدیاد نمک در کما شدیم

شکر خدا که روضه ی زینب شنیده ایم

ما سامعان روضه ی کرب و بلا شدیم

در گیر و دار روضه ی ارباب مرده ایم

زنده کننده ی همه ی زنده ها شدیم

از روز اولی که خدا مستمان نمود

مدیون جرعه ای ز می نینوا شدیم

ما در حسینیه ز ازل سینه می زنیم

ما در همین حسینیه مرد خدا شدیم

“سالار زینبی” که ز لب های ما دمید

روزی نشان دهد که دخیل شما شدیم

ما هم نگه به سینه ی زخمی نموده ایم

با گریه بر غم تو عزیزم فنا شدیم

عالم فدای ناله ی واویلتایمان

همیشه غرق ناله ی واویلتا شدیم

 

 جعفر ابوالفتحی