حضور سبز رویت

بی حضور سبز رویت ، روزها بی عید شد
ماه ها و سال ها با فصلِ غم تمدید شد

ماه شمسی رو ، هزار چارصد سال است که
از کنارت عالم خاکیِ ما تبعید شد

آهم از این هجر اگر چه، ناله ایی جانسوز نیست
از فرج تا یاد کردم ، هر نفس امید شد

هر چه بود و هر چه هستم در هوایت زنده ام
ذره هم هر صبح با سجده به تو خورشید شد

هر کسی دنبالِ چشمان خدا جویِ تو رفت
با توسل بر نگاهت غرقِ در توحید شد

آنکه از خاکِ در تو توتیا بر خود گرفت
زیر خاک و روی خاکِ این زمین جاوید شد

 حامد آقایی