شعر وفات حضرت خديجه (س)

یاورِ پیغمبر

شرمنده کرده با وفایِ خود وفا را
مدیونِ خود کرده صداقت را حیا را
بخشیده معنا با نگاهش کیمیا را
تفسیر کرده رحمت بی انتها را

دریایِ بی‌پایانِ ایثار است بی‌شک
دنیا به الطافش بدهکار است بی‌شک

همواره هرجا یاورِ پیغمبر است او
قطعا یکی از شافعانِ محشر است او
هم اولین بانویِ اسلام آور است او
هم مادری اُمِّ ابیها پرور است او

در بحثِ ایمان مثل و همتایی ندارد
او جز رسول الله ، آقایی ندارد

دردِ تمامِ دردمندان را دوا کرد
او عمرِ خود را وقفِ راهِ مصطفی کرد
برعکسِ آنکه با شتر، فتنه به پا کرد
او ثروتش را خرجِ دین، خرجِ خدا کرد

دشمن بداند فتنه‌هایش بی‌نتیجه‌ست
واللهِ ام‌ُّالمومنین تنها خدیجه‌ست

او پا به پایِ مرتضی حامیِّ دین است
در مبحثِ توحید، بی‌همتاترین است
او فخرِ اسلام و عرب ، فخرِ زمین است
مادرتر از مادر برایِ مومنین است

عالم به قربانِ نگاهِ مهربانش
ما را حسینی کرده لطفِ بی‌کرانش

با رفتنش کارِ جهانی سوختن شد
آری عزادارِ غمش هر مرد و زن شد
مرثیه خوانش شاخه شاخه یاسمن شد
او با عبایِ وحیِ پیغمبر کفن شد

در کربلا اما عبایی هم نمانده
در ماتمش حتی خدا هم روضه خوانده

 علی گلچین پور

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا