راز شهادت طالعِ اقبالِ آن ها بود

راز شهادت طالعِ اقبالِ آن ها بود
عرشِ الهی گرم استقبالِ آن ها بود

در سینه ی آیینه جای خود,خدا دیدند
عشقِ شهادت دائماً در فالِ آن ها بود

چون شبنمی بودند در آیینه ی خورشید
آرام رفتند و زمین دنبالِ آن ها بود

یک عده روی خاک رمل فکه,یک عده
در مکه اوج ساعت اجلال آن ها بود

یک عده وقت صبح و یک عده صلاه ظهر
رفتند چونکه وقتِ اِستهلالِ آن ها بود

از بین ما آنها پریدند و سفر کردند
شوق وصال حق تعالی بالِ آن ها بود

شاعر:علی مشهوری”مهزیار”