روضه موسی بن جعفر ع

آقا بیا که روضه موسی بن جعفر است

چشمانمان ز داغ مصیباتشان تر است

جامه سیاه بر تن و بر جان شرار آه

دلها به یاد غصه او پر ز آذر است

افتاده است بی کس و تنها , غریبوار

مردی که با تمامی خلقت برابر است

مرثیه خوان حضرت کاظم , خود خداست

بانی روضه ,حضرت زهرای اطهر است

زندان نگو , که گرم مناجات باخداست

غار حرای حضرت موسی بن جعفر است

مرغی که در قفس , نفسش تنگ آمده

از وی به جای مانده فقط یک بغل پراست

از تازیانه خوردن حضرت نگو دگر

ارثیه ای رسیده به ایشان ز مادراست

باشد همیشه ورد زبانم به هر نفس

لعنت به آن یهودی بی دین که کافراست

ای من فدای شال عزای شما شوم

آقا بیا که روضه موسی بن جعفر است

میلاد یعقوبی