روضه گرفته ایم

روضه گرفته ایم شما را صدا کنیم
با اشکِ دیده نذرِ ظهورت دعا کنیم

نذرِ تو كرده ايم چهل شب عزا و غم
با گريه بر حسين به اين نذر ادا كنيم

مردم كه از مجالس روضه فراري اند…
ما آمديم مجلسِ روضه به پا كنيم

ما كه نه ، مادرت همه را جمع كرده است
اين لطفِ فاطمه است اگر گريه ها كنيم

وقتي كه اشك ، تربت و چاي عزا دواست
ديگر چه حاجت است كه رو به دوا كنيم

اين شيعه خانه ، مملكت حضرت رضاست*
با “يا امام رضا “همه دفع بلا كنيم

حالا كبوترانِ حرم زائر اند فقط…
گريه به حالِ صحنِ امامِ رضا كنيم

با گريه ها و ناله ي يابن الشبيبي اش
بايد كه گريه بر شَه بي بوريا كنيم

يابن الشبيب ، شمر به خولي به خنده گفت:
بايد كه تشنه رأس حسين را جدا كنيم

غش كرد رباب ، حرمله تا گفت نميشود
اين شير خواره را به سرِ نيزه ها كنيم

عباس میر خلف زاده