شعر روضه حضرت زهرا(س)

همان گروه که عُمری به مـا جفا کردند
علی و فاطمه را بعـد تو رهــا کردنــد

بلند کن سر خود را , ببین پس از غم تو
چگونه باز مــرا صاحب عزا کردند !!!

بر آن شدند که نسل تو را بَر اندازند
نگاه کن چقَدَر , شعله دست و پا کردند

به جای این که وفـادارِ حضرتت باشند
به مشرکینِ مُنافـق , عجــب وفا کردند

در آن حریم که جز صوت”یا کریم”نداشت
کلاغ های سیه رو , سر و صدا کردند

از آن دری که تو نُه سال بوسه اش دادی
بپُــرس بـا تن ریحانه ات چه ها کردند ؟

ز خوف ناله ی”خَلّوا بْنُ عَمّی”زهراست
اگر ز کُشتن من یا أخــا , اِبــا کردند

پــیِ تلافیِ یک عُمــر , خیـــرْ دیدن از او
برای رفتنــش از این جهان , دعا کردند

برای کعبه ی توحید , کعبه بود امّــا
به ذبحِ مُحسنـم این خانه را مِـنا کردند

به روز حشر بپرس از غلافِ سنگین دل
چگونه فاطمه را از علی جُدا کردند ؟

مریضیِ حَسَد و بُغض خویش را اینها
به بویِ سوخــتنِ کوثرت , دوا کردند

مــرا که معنیِ حُـسنِ وصــال ها بودم
بـه دوری از سبب وصل , مُبتــلا کردند

محمّدقاسمی