شعر روضه حضرت زهرا س

من بمیرم ولی اینقدر عذابت نکنند
وسط کوچه و در جمع عتابت نکنند
همه ی نیتم این بود که این مردم پست
جلوی زینب و کلثوم خرابت نکنند

رو زدم بر کس و ناکس که اگر ممکن هست
لااقل دست نبندند و طنابت نکنند
یا که بر آبروی تو نخورد چوب حراج
از خجالت وسط معرکه آبت نکنند
حاضرم جان بدهم پای تو صد بار , ولی
همه با لحن بد و زشت خطابت نکنند
در قنوتم ز خدا خواستم امشب وقتی
در هر خانه زدی باز جوابت نکنند
کوچه در کوچه پی ات می دوم و می افتم
که تو را بی کس و بی یار حسابت نکنند

شاعر : علی  کاوند