شعر مدح اما رضا (ع)

رضا شدی که رئوفی همیشه ناب بماند
برای عرض دعا راه مستجاب بماند

اگر تو شمس شموسی , تعجبی هم نیست
به گنبد حرمت , خیره آفتاب بماند

به ساعت حرمت میکند خدا تنظیم
اگر که ساعت لیل و نهار خواب بماند

به دست حضرت معصومه است خاتم ایران
نگین صحن تو بر روی این رکاب بماند

شکوه باب رضا و صفای باب جواد
رواست زائر تو بین انتخاب بماند

به شوق گوشه ی چشمی که انقلاب نماید
دل شکسته ی من , صحن انقلاب بماند

سیاه مست ز یک جرعه آب این حرمم
وصال بین خمار و خم شراب بماند

همینکه حرف دلم را شنیده ای کافی ست
فدای یک سر مویت که بی جواب بماند

به تو رسیدم و یک ذره هم خیالی نیست
پل شکسته ی پشت سرم خراب بماند

علیرضا وفایی (خیال)