شيريني شور ات

بردن نام تو هنگام سخن مي چسبد

گفتن ذكر تو در سينه زدن مي چسبد

چائي روضه ي تو مست كند آدم را

چائي روضه ي تو سخت به من مي چسبد

تو عراقي و من خاك به سر ايرانم

گر چه دور از وطنم،حب وطن مي چسبد

خواستم رد شوم از روضه گرفتار شدم

بسكه شيريني شور ات به دهن مي چسبد

ذكر ما دائم الاوقات حسين است حسين

وسط سينه زني ذكر حسن مي چسبد

روضه دارد چقدر اين شه عطشان غريب

گريه بر اين شه بي غسل و كفن مي چسبد

گرگ ها گير كشيدند امامم را ، آه

فاصله كم كه شود تير به تن مي چسبد

پس لباسي كه پر از خون شده باشد قطعأ

در درآوردن اش از تن به بدن مي چسبد…

محسن  صرامی