معني ايمان

شکسته فرق کسی که نوای توحید است
شکسته فرق کسی که تمام امید است
شکسته فرق کسی که جمال خورشید است
شکسته فرق کسی که برون فروغ جاوید است

همه امید دل او فقط خدا بوده
ز هر که غیر خدا از ازل جدا بوده

کسی که در دو جهان سرِّ بس مگو دارد
کسی که بهر یتیمان صد آرزو دارد
کسی که بغض دل خسته بر گلو دارد
کسی که هر دمی از خون دل وضو دارد

فراق یار و غم بی کسی و غربت وای
مرور خاطره هایی اسیر محنت وای

کسی که دیده ی باران برای او گرید
کسی که اشک غریبان برای او گرید
کسی که هر دل سوزان برای او گرید
کسی که مصحف و قرآن برای او گرید

کسی که دار و ندار جهان بُوَد غرقش
به تیر فتنه ی شیطان شکسته شد فرقش

علی که معنی ایمان بوَد محبت او
علی که دین الهی بُوَد هدایت او
علی که امر پیمبر بوَد ولایت او
علی که هست رضای خدا رضایت او

علی که شد همه ی آسمان بر او گریان
نبوده جز غم زهرا به سینه اش مهمان

علی که جز غم مسکین نبوده مشکل او
علی که قرب الهی شدَه ست حاصل او
علی که داغ شقایق نشسته بر دل او
علی که ماتم زهرا شدَست قاتل او

گرفته در دم آخر خودش سراغ حسین
دلش بسوزد و گرید برای داغ حسین

الا که خیمه ی جان را تو قائمه هستی
الا که بر لب عالم تو زمزمه هستی
الا که صاحب و مولای ما همه هستی
الا که باب همان ماه علقمه هستی

الا که پر شده هستی ز شور احساست
فدای نام حسین و فدای عباست

چه خوب شد که تیغ تا به پیکرت نرسید
و تیر و نیزه ی او سمت دخترت نرسید‌
و تازیانه به رخسار خواهرت نرسید
و خیزران به لبان مطهرت نرسید

اگر چه غربت نام تو صد سخن دارد
چه خوب شد که تن پاک تو کفن دارد

محمد مبشری