شعر مدح حضرت امیر المومنین علی(ع)

ای کرامت جرعه نوش هل اتایت یا علی
ای جوانمردی رهین لا فتایت یا علی

شرح احسانت به مسکین و یتیم و بر اسیر
قدسیان را کرده مات هل اتایت یا علی

مستمند دست لطف و بخششت هفت آسمان
صد هزاران حاتم طایی گدایت یا علی

قلب تو معنای بیت الله اعظم از ازل
کعبه ی سنگی بود قبله نمایت یا علی

جای پای تو قدم هر که زند سوی خداست
بوسه دارد عرش حق بر خاک پایت یا علی

تو صراط المستقیمی و مسیر قرب حق
دین احمد معنی حب و ولایت یا علی

بوده ای اول وصی و یار و پرچمدار او
تا ابد بر پاست در دل ها لوایت یا علی

آسمان سر خم کند بر پایت ای والا مقام
رب اعلی چون که فرموده ثنایت یا علی

معنی معراج اهل آسمان دیدار توست
کم بود هر دو جهان بر رو نمایت یا علی

در شب معراج پیغمبر شدی همراه او
خورده روی شانه اش دست صفایت یا علی

آن چنان صوت رسایت جان فزا و دل رباست
که سخن گفته خدا هم با صدایت یا علی

تو ولی اللهی و رخسار تو وجه الله است
جنت الاعلی بود بیت و سرایت یا علی

شاخ طوبی در حیات خانه ات ریشه زده
باغ فردوس است کوی دلگشایت یا علی

نام کوی تو به لب آمد دل هستی شکست
کوچه ی دل ها شده بیت العزایت یا علی

در میان کوچه ای که یارت افتاده به خاک
حوری انسیه ای شد مبتلایت یا علی

غصه ی غصب فدک یا قصه ی زخم و نمک
زاین ستم ها شد فلک نوحه سرایت یا علی

قامت یار کمان گردیده ز آن رو که به جان
می کشد بار غریبی را به جایت یا علی

سر فرازانه سخن از حق تو گوید به لب
خطبه می خواند به مسجد از برایت یا علی

از نفیر آه او لرزد ستون عرش هم
چون که می نالد برای غصه هایت یا علی

زیر و رو می شد جهان با ناله های فاطمه
گر نمی آمد به منع او صلایت یا علی

در هجوم خانه هم او یک تنه شد یاورت
تا کند از حلقه ی دشمن رهایت یا علی

گر نمی آمد مغیره یاری قنفذ کند
تا به خانه برده بود آن آشنایت یا علی

نه فقط در بین کوچه بلکه در کاشانه هم
در پس دیوار و در می زد ندایت یا علی

پیش چشمانت اگر چه همسرت را می زدند
لب فرو بستی به امر مقتدایت یا علی

گر چه بودی فاتح خیبر نکردی کارزار
تا بماند دین و نام مصطفایت یا علی

تو چنان والا مقامی که کسی چون فاطمه
کرده بی چون و چرا جان را فدایت یا علی

محمد مبشری