موقع خلق تو

وقع خلق تویوسف صفتان جا خوردند

که چه بیهوده فریبی ز زلیخا خوردند

عاشقان پا نکشند از سر کویت چون سنگ

گر چه عمریست سر کوی تو تیپپا خوردند

چه نیازی به طبیب است که جانبازانت

زخم شمشیر تو را بهر مداوا خوردند!

به سگ کوی تو بودن که نمودیم اقرار

عرشیان غبطه به انسانیت ما خوردند

بر سر سفره مضمون تو یا کم خوردم

شاعران دگری حق مرا یا خوردند!

عرش را دود سر بام شما سبز نمود

پس که از خوان شما ,”حسرت”آن را خوردند

 پیمان طالبی