شعر ولادت امام رضا (ع)
نذر حضرت خورشید
یا رضا گویم و ازگفته خود دلشادم
بنده اویم و از هر چه که غیر آزادم
مستم ازجام لب لعل شراب انگیزش
بنهاده غمی اندر دل وکرد آبادم
ای رخت شمس درخشان و لبت قرص قمر
زلف افشان نکنی وندهی بر بادم
شهره شهرم و در عشق تو ای ساقی عشق
همه دانند که من عاشق گوهرشادم
از ازل خاک در کوی تو بودیم آقا
این من و این پدر و این همه اجدادم
لطف بسیارکنی,بار دگرهم بنما
دوریت برکند از ریشه رضا بنیادم
قطره ام مستحقگوشه چشمم مولا
میفرستم برت این قلب خراب آبادم
محمد جواد وثوقی
شعر بسيار زيبايي بود.ممنون
ياعلي مدد