هلال ماه خدا

 

امشبهلال ماه خدا شد هلال من

یعنیکه پر ز می شده جام وصال من

چندیبود که منتظر ماه رحمتم

شکرخدا که ماه خدا شد حلال من

خوانکرامتی که خدا پهن کرده است

بردهز چهره گرد و غبار ملال من

لایقبه درک وصل تو اصلاً نبوده ام

زیراندارد از تو نشانی مقال من

ازکثرت گناه و معاصی ام ای خدا

خشکیدهآب چشمه ی چشم زلال من

غفلتمرا به وادی عصیان کشانده است

بییاد تو گذشته همه ماه و سال من

بالو پرم شکسته ببین ای شکسته بند

یاایها الکریم نظر کن به حال من

بارگناه شاخه ی دل را شکسته بود

ازلطف تو جوانه زد امشب نهال من

یارب به آبروی حسینت مرا ببخش

مهرحسین ز روز ازل شد نوال من

اذنسفر به کرب و بلا روزی ام نما

طوفحریم او شده خواب و خیال من

محمد فردوسی