شعر شهادت حضرت علی اصغر (ع)شعر محرم و صفر
همه ی بال و پرش را بردند
همه ی بال و پرش را بردند
پیش چشمش ثمرش را بردند
بعد گهواره شش ماهه او
معجر شعله ورش را بردند
این همه داغ به دل داشت و باز
نور چشمان ترش را بردند
بدنش روی زمین بود ولی
بر سر نیزه سرش را بردند
می توان گفت به تعبیر دگر
روی نیزه پسرش را بردند
رحم کردند به قنداقه ولی
جامه های پدرش را بردند
وحید محمدی