کاسه ی صبر من از گریه گهی پُر می شود

کاسه ی صبر من از گریه گهی پُر می شود

اشک روی قاب عکس کربلا دُر می شود

گریه ی پاک عزای تو مراهم پاک کرد

اب الوده به دریا می رسد کُر می شود

من ادب اموختم اما نه از یک بی ادب

هرکه امدروضه ی تو خودبه خودحُر می شود

سوختم با گریه تا این سینه شد ثابت قدم

خاک از گر می اب و اتش اجُر می شود

رسم عالم را به هم زد عاقبت این عاشقی

بین ما دیوانه ها عاقل تمسخُر می شود

با نگاه مادرت در اربعین کرب و بلا

از عزا داران عاشورا تشکُر می شود

شاعر:مجتبی نجیمی