عهد

عهدی شکسته شد غم آن ماجرا که هست
مَن کنتُ را غدیر نخواندی، منا که هست
پیمان ببند فرصت قالو بلی که هست
“باشدعلی خدا نه، ولی ناخدا که هست

بعدازخدا بزرگ همه ماسوا که هست”

ناد علی بخوان و بگو یکصدا علی
فریاد کن به ماذنه ، حیّ علی علی
هم فاطمه است حیدر و هم مصطفی علی
“بعدازخدا و بعد رسول خدا ،علی
ساقی است گرشراب نداری بیا که هست”

یک یا علی است فاصله از عشق تا علی
یوسف ! چه غم زمکر زنان ، باش با علی
وا میشود تمامی درها به یا علی
“لشگر گشاعلی است ومشکل گشاعلی
فرمانروا که بود و شه لافتی که هست”

هم مبتدای عاشقی ماست هم خبر
در کوچه اش یتیم و اسیرند رهگذر
دور کریمهاست گدایانِ بیشتر
“ما سائل رکوع علی نیستیم اگر
او اِنّما ولیّکم الله ِما که هست”

گفتی علی خداست نه آیینه ی خداست
پس هرچه از بزرگی او دم زنم رواست
هم ابتدای صبح قیامت هم انتهاست
“محشرصفی ز وسعت آغوش مرتضاست
ای عاشقان هجوم نیارید جا که هست”

نقّاش ، حیدر است که عالم منقّش است
مهرش حلول کرد به جان و دلم نشست
دل عاشق علی است، در این حُب دو آتشه است
“عاشق گناهکار اگر شد درآتش است
اما حسابش ازهمه عالم جداکه هست”

تاریخ را سپرد به ما ، رفت مصطفی
قرآن ورق ورق شد و عترت جدا جدا
آتش به در رسید و همان شد که مرتضی…
“فرق علی شکافت،بخون خفت مجتبی
عباس من ! صبور بمان کربلاکه هست”

زهرا نفس کشید که جان داشت از علی
فریاد اگر کشید زبان داشت از علی
بازو ، کبود بود و نهان داشت از علی
” آن بی نشانه ای که نشان داشت ازعلی
دل بیقرار یافتنش هرکجا که هست “

محسن ناصحی