عموی رقیه

همین که بر سر نی آمدی به سوی رقیه
شده ست با تو برآورده آرزوی رقیه

دلیل اصلی آن ای عمو نبودن آب است
گرفته است اگر رنگ خون وضوی رقیه

دوباره دست مغیره رسیده است به مادر
همین که زجر می آید به جست و جوی رقیه

چنان که تیر کشیده کم از سه شعبه ندارد
که بغض مرگ علی مانده در گلوی رقیه

دلم خرابه نشین شد از آن زمان که شنیدم
که یک خرابه گرفته ست رنگ و بوی رقیه

برای گریه پی یک بهانه بودم و دیدم
روانه کرد دلم را یکی به سوی رقیه

صدای هاتفی آمد که خواند مرثیه ای را :
(( فلک بسوز که آتش گرفته موی رقیه

سری به نیزه بلند است رو به روی رقیه
خدا کند که نباشد سر عموی رقیه ))*

مجتبی خرسندی

* : سیده فرشته حسینی