شعر مدح امام حسين (ع)
نوکر سرای حسین
از آنخوشم که شدم نوکر سرای حسین
منمغلام کسی که بود گدای حسین
دو چشمداده خداوند تا که گریه کنم
یکیبرای حسن آن یکی برای حسین
یقین کهآتش دوزخ حرام گردیده
به جسمآنکه بود یار آشنای حسین
برایبخشش کوه گناه یک راه است
دو قطرهاشک بریزیم در عزای حسین
کبوتردل عشاق هر شب جمعه
نشستهاست روی گنبد طلای حسین
بیا وعرش خدا را طواف کن حاجی
طوافکعبه ببین دور کربلای حسین
خدا کندکه شبی زائر حرم باشیم
که جاندهیم به روضه همه به پای حسین
به گوشجانت اگر بشنوی هنوز آید
ز زیرنیزه و تیغ و سنان صدای حسین
رضارسول زاده
اندر آیینه ی دل، عکس شهی می طلبم
به حریم حرم دوست، رهی می طلبم
روز و شب ناله زنان، ندبه کنان، اشک فشان
از خدا دیدن رخسار مهی می طلبم
سلام
دوست داشتید بیاد به ما هم سر بزنید…
قصد داریم با یک غزل عاشورایی پذیرای شما باشیم…چشم به راهیم!