با روضه های کرببلا

آنانکه روح را به تن مرده می دمند
اشرف ز خلق و ما خلق الله عالمند

اضلاع یک مثلث قائم به خالقند
گاهی حسین ، گاه حسن ، گاه خاتمند

شاه و گدا ز دیده ی آنها برابر است
آنان جدا نکرده خریدار درهمند

با روضه های کرببلا لطمه می زنند
گریه کنان هر شب ماه محرمند

ماه محرم است ببارید مثل ابر
آنها که عاشقند همه غرق شبنمند

حتی درخت کوچه به تعظیم رفته است
حتی مناره های مساجد ز غم خمند

اینجا حسینیه است محل بکاء عرش
در تکیه ی حسین همه مست ماتمند

حی علی العزا که محرم رسیده است
فصل عزای آن شه اعظم رسیده است

جعفر ابوالفتحی