شیرینی شور ات

بردن نام تو هنگام سخن می چسبد

گفتن ذکر تو در سینه زدن می چسبد

چائی روضه ی تو مست کند آدم را

چائی روضه ی تو سخت به من می چسبد

تو عراقی و من خاک به سر ایرانم

گر چه دور از وطنم،حب وطن می چسبد

خواستم رد شوم از روضه گرفتار شدم

بسکه شیرینی شور ات به دهن می چسبد

ذکر ما دائم الاوقات حسین است حسین

وسط سینه زنی ذکر حسن می چسبد

روضه دارد چقدر این شه عطشان غریب

گریه بر این شه بی غسل و کفن می چسبد

گرگ ها گیر کشیدند امامم را ، آه

فاصله کم که شود تیر به تن می چسبد

پس لباسی که پر از خون شده باشد قطعأ

در درآوردن اش از تن به بدن می چسبد…

محسن  صرامی