یا ابوفاضل

آماده باش مقصد ما در سفر یکی ست
سرهایمان جداست ولی بال و پر یکی ست

این ها برای کشتن ما صف کشیده اند
از هر کجای دشت بپرسی خبر یکی ست

دار و ندارمان همه در بین خیمه هاست
آتش که شعله ور بشود خشک وتر یکی ست

حتی به روی اکبر من تیغ میکشند
با اینکه با پیامبر از هر نظر یکی ست

تنها به این گناه که فرزند حیدریم
تنها به این دلیل که ما را پدر یکی ست

آیا کسی نمانده که یاری کند مرا
این جا میان این همه لشگر اگر یکی ست

عباس من برادر من نور چشم من
طرز مصاف کردن تو با پدر یکی ست

تنها رجز بخوان و بگو یا علی مدد
در چشم شیر یک نفر وصد نفر یکی ست

چشم انتظار آمدنت از شریعه اند
حالا دعای اهل حرم بیشتر یکی ست

شمشیر ها به دور تنت حلقه میزنند
چون جمع تیغ ها همگی ضربدر یکی ست

بعد از من و تو زینب اگر نشنود بدان
خونین بدن زیاد ولی خون جگر یکی ست

از بس حروف پیکر پاکت مقطعه ست
پایین پای مرقد و بالای سر یکی ست

غرق ستاره است تن من ولی هنوز
در آسمان بی کسی من قمر یکی ست

 احمد علوی