شعر مدح امام حسين (ع)
یا ائمه المظلوم فی تربت البقیع
رنگ دل ما ز درد و داغ , پریده
خاک بقیع است مرا سرمه ی دیده
حضرت مهدی برای دلخوشی ما
بهر شما پنج تا ضریح خریده
آنقدَر از داغ شما گریه نموده
قامت او هم شده کمان و خمیده
کاش فدایت شود مادرم و بر
سنگ مزارش زنند: قبر شهیده
قبله ی کعبه همین چند مزار است
کعبه خودش هم به سمتتان گرویده
زائرت انقدر در مقام بلندی است
حضرت جبریل به گَردش نرسیده
لطمه ی ما بی دلیل نیست به والله
بهر شماها حسین جامه دریده
جعفر ابوالفتحی