شعر شهادت حضرت رقيه (س)
کجاست بابایم
اگر چه سیر زدند و گرسنه خوابیدم
اگر کبودترین به شام خورشیدم
به آنکه ریسمان را بدستمان بسته است
نشان دهم به خدا ریسمان توحیدم
ستاره ها چقدر قبطهٔ مرا خوردند
به تیرگی بیابان ز بسکه تابیدم
فقط سوال من این شد کجاست بابایم
ولی جواب ، کتک بود هر چه پرسیدم
ببخش وحشت من را سرِ به دامن من
برای حنجر پاره است اگر که ترسیدم
حامد آقایی