یا حسین(ع)

بهار تب زده قربانی خزان شده است
زمین بهانه ی نفرین آسمان شده است

سر مفسر قرآن به رحل نیزه نشست
چه خاکها به سر خیل قاریان شده است

به نی مراقب خود باش ماه محرابم
حسین! طاق دو ابروی تو نشان شده است

شبی درون تنور و دمی به روی درخت
گهی به صندوق دشمن سرت نهان شده است

دوباره یوسف تشنه تو معجزه کردی؟
برای سنگ زدن پیرزن جوان شده است!

درون طشت که رفتی خیالت آسوده
سفارش لب خشکت به خیزران شده است

بس است با لب زخمی دگر نخوان قرآن
ببین چه ولوله ای بین کاروان شده است

میلاد حسنی