بیا ببخش مرا

دوباره با غم و اندوه و آه برگشتم
ببخش باز مرا با گناه برگشتم

قبول کن پدرانه مرا در آغوشت
که مانده از همه جا بی‌پناه برگشتم

بیا ببخش مرا بخشش از بزرگان است
منِ حقیر پر از اشتباه برگشتم

هزار لشکر بردم به جنگ نفس اما
شکست خورده‌ام و بی‌سپاه برگشتم

نشد که پیش تو یک بار روسفید شوم
از امتحان تو هِی رو سیاه برگشتم

محال بود خودم هیچگاه برگردم
به خواست تو هر از چند گاه برگشتم

فقیر آمده بودم به بارگاه علی
به لطف شاه نجف پادشاه برگشتم

حسین اگر نظری هم به من کند شاید
شبیه معجزه با یک نگاه برگشتم

مسیر من طرف کربلا نبود اما
حسین گفت بیا بین راه برگشتم

قرار بود بمیرم ولی نمی‌دانم
چگونه زنده من از قتلگاه برگشتم؟!

 آرش براری