شعر مدح امام حسين (ع)

ســر را بـه پـای تـو

ســر را بـه پـای تـو

ســر را بـه پـای تـو سپـردن افـتـخـار اسـت

هر کس که اربابش تو باشی رستگار است

یـا لـیـتـنـا کـنـا مـعـک ورد زبـانـــــــــــــــــم

جـمــع فـدائـیـان راهـت بـیـشـمـار اســــت

شب های جمعه کــــربلا می پاشد از هم

هر جا کـه میـبیـنی پر از گـرد و غـبـار است

فـریـاد,واویـلـا حـسـیـن مـظـلـوم عـالـــــــــم

معـلـوم کـرده فاطـمه هــم در جــــوار اسـت

پـیـچـیـده عـطـر سـیـب سـرخـی در حریمت

مـــولـا دوبـاره روضـــــه هـایـت بـرقـرار اسـت

آن زائـری کـه زیـر پـاهـایـت بــــــــمیـــــــــرد

آقــا مـشـخـص مـیـشود او کهـنـه کـار است

مـهـر تـو را زهــــــــــرا مـــیــان دل نشانـــده

مـــهـــرت مـیـان سیـنـه مـا اعـتـبـار اســــت

ایـن بـرق چـشمــانـم مــرا مـعـروف کــــــرده

عشق تـو هـر جـایـی کـه بـاشد آشکار است
 جواد قدوسی

 

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا