ای باعث سرور علی

ای باعث سرور علی از چه پر غمی؟

باور نمیکنم که همان بانوی منی

کشته مرا تمام نفس های پر غمت

کشته مرا عزیز دلم این قد خمت

بی تو دلیل زندگیِ من چه می شود؟

بی تو نگار این دل محزون که میشود؟

بی فاطمه علی شود آخر خانه خراب

سوگند دادمت که مرو جان بوتراب

زانو بغل گرفته یل خندق و حنین

زانو بغل گرفته عزیز دلت حسین

بعد از تو گوشه گیر و زمین گیرخانه ام

بار تمام غصه ی عالم به شانه ام

 فرزاد نظافتی