غربت فراق

تا کی اینگونه بماند دل ما آقاجان؟

-عاشق و فارق و درگیر و جدا-آقا جان!

بی سبب نیست اگر فصله ها کم نشدند!

صاف و صادق نشده سینه ی ما آقاجان

جای جارو زدن حال و هوای دل هم؛

گوشه ای رفته و گفتیم :”بیا آقا جان”

“ما که رندیم و گدا دیر شما ما را بس!”

گرچه این بیشتر است از سر ما…آقاجان

تو که دارای جهانی دل ما را بردار

چه کسی میخرد این سوخته را ؟آقاجان

سیصد و چند شود سال؟که تکمیل شوند

سیصد و چند نفر از همه جا…آقاجان

ما که هستیم؟که لاف از غم عشقت بزنیم!

ما کجا؟…عشق کجا؟…درد کجا آقاجان؟

یک شب ای کاش بیاید به سراپرده ی چشم

در نمازی,خم ابروی شما” آقاجان

 عارفه دهقانی