ازجمعه های بی تو چه دلگیرمیشوم

بعد از تو دشمن غارت اهل حرم کرد
قبل از همه حمله به گوش خواهرم کرد
شمر نگاهی سوی چشمان ترم کرد
با پشت دستش تا که زد پلکم ورم کرد
افتادمو از چپیکرم تاب و توان رفت
خولی که بالای سرم امد سنان رفت
موی من و دست کسی بود و کشیدن
خون مردگی چشم بود تار دیدن
با پای زخمی در پی مرکب دویدن
از شمر و زجر مست حرف بد شنیدن
مشت خوردم هم به قصد کشت خوردم
افتادن از روی بلندی درد دارد
بی مویی و گیسو کمندی درد دارد
روی غرورش شرط بندی درد دارد
بر اشکهایش گر بخندی درد دارد
اوضاع من را سخت در هم کرد ناقه
از بس که حین راه هی رم کرد ناقه
هم ضعف دارم هم عطش بی تاب و زارم
بابا شبها سرم را روی سنگی می گزارم
گلزار بودم لیک حالا زخم و زارم
یه چند روزی هست دندانی ندارم
پشت سرم شمر است و پیش روی من زجر
بد کرد با روی من با روی من زجر
پروانه بودم بی هوا اتش گرفتم
بابا کجایی در دو جا اتش گرفتم
یک بار بین خیمه ها اتش گرفتم
یک بار هم شام بلا اتش گرفتم
اتش گرفتم صورت زیبای من رفت
انقدر افتادک زمین که نای من رفت
تا کوشواره را کشی چشمم سیاه رفت
از درد پهلو دست به دیوار برده ام
در کودکی شبیه زنی سالخورده ام
چشمان کوچکم دگر تار می رود
از بس که زخم های تنم را شمرده ام
بابا دندان های شیری من را شکسته اند
ان لحظه ای که دل به صدایت سپرده ام
بابا تن سه ساله ی تو درد می کند
ومن به پیش عمه شکایت نبرده ام
بابا ببخش که نیمه رمق حرف می زنم
چند روز می شود که چیزی نخورده ام
بابا بیا که کل تنم درد می کند
گوشم لبم سرم دهنم درد می کند
بابا کبودی های تنم را تو دیده ای
لکنت زبان گرفتن من را شنیده ای