شعر مناجات با حضرت زهرا(س)

هر دم که یاد روی تو ای ماه می کنم
ریزم سرشک و ناله ی جانکاه می کنم

راه گلو گرفته ز اندوه بی حساب
من یک نفس برون به دو صد آه می کنم

ای گل شدی تو پرپر و افتاد غنچه ات
بهرت فغان چو مرغ سحرگاه می کنم

بعد از تو نیست محرم رازی دگر مرا
زین روی درد دل به دل چاه می کنم

پروانه وار شمع مزار تو را طواف
ای گل پس از نهان شدن ماه می کنم

قبرت بود چو قدر تو مخفی , من آشکار
نفرین به آن که بست به تو راه می کنم

در هر دلی که داغ غمت شعله ور شود
دائم طواف آن دل آگاه می کنم

از اشک « کربلائی » ات این باغ لاله را
من آبیاری هر گه و بیگاه می کنم
مرحوم نادعلی کربلایی