شعر روضه حضرت امیرالمومنین علی(ع)

رو لباى ما یتیما بعد از این
حتّى یه ثانیه لبخند نمیاد
کاش میشد خون ماهارَم بریزن
حالا که خون سرش بند نمیاد

اى خدا کاشکى طبیب شهرمون
کارى واسه این جراحت بکنه
کاش نگه به پسر بزرگترش
بگید آقاتون وصیّت بکنه

دره خونه ش میشینیم گریه کنون
کاسه هاى شیر توى دستامونه
به حسن با گریه میگیم آقاجون
شنیدیم, شیر دواى بابامونه

باچشاى غرقِ اشک و خون حسین
میگه بسّه بچه ها دیگه پاشین
انگارى که با نگاش به ما میگه
کاشکی بَعدَنم همین جورى باشین

بعضی از همین یتیما که حالا
به نشستنِ دمِ این خونه خُـوشن
واسه چند تا قطره آب تو کربلا
بچّه ى شیرخوارشونـم میکُشن

شاعر؟؟؟