روی مرا مقابل مردم نزن زمین …

ای سر پناه دائمی سر پناه ها

ای مقصد رئوف و پر احساس آه ها

ای مهربان امام سپید و سیاه ها

رو سوی توست چشم امید گناه ها

شعر ولادت امام حسین(ع)

ای علت قداست و تکثیر گریه ها
بالاترین تنزل قدسی ,ای آشنا

خمیازه ایم,,نشئه ی ما هم‌خمار توست
افتاده است پرده خدا هم دچار توست

شیشه ی قلب

آخر ماجراست این بستر
پلکهایش دوباره سنگین شد
زیر لب باز یا حسینی گفت
سفره ی بی کسیش رنگین شد

بی طلب

جربزه را یاور خطیر نوشتند
جان مرا هم نوای تیر نوشتند
بوی شجاعت ز نای پارس بلند است
غرش ما را به پای شیر نوشتند

دکمه بازگشت به بالا