آسمان شما

کبوترانه رسیدم به آسمان شما
سلام می دهم از دل به آستان شما
چه عاشقانه نشستم کنار خوان شما
میان سفره ی ما هست آب و نان شما

به زیر لب همگی ذکر ربّنا داریم
چه التماس دعاها که از شما داریم

رسیده ای که همیشه پناه من باشی
کریم باشی و امّید مرد و زن باشی
نسیم روح خدا در کویر تن باشی
رسیده ای که امام همه ” حسن” باشی

تو آمدی که خیالم همیشه آرام است
کسی که بی تو بماند همیشه ناکام است

سپرده ام دل خود را به دست دلدارم
من از ولایتتان دست بر نمی دارم
منی که روزه گرفتم به نیّت یارم
حسن حسن شده ذکر زمان افطارم

طواف می کنمت در مدار ماه خدا
کریم آل عبا سفره دار ماه خدا

تویی که صاحب این سفره های خیراتی
برای اهل سحر اسوه ی مناجاتی
طلوع نور خدا جلوه ی عباداتی
عزیز حیدر و زهرا بزرگ ساداتی

همیشه می رسد از چشم هایتان برکات
نثار مقدمتان هدیه می کنم صلوات

برای مساله ی عشق راه حل هستی
مشوّق همه در بهترین عمل هستی
تویی که شیر نبردیّ و بی بدل هستی
جوان شیر خدا فاتح جمل هستی

میان خانه ی گل ها تبسّم یاسی
مرید حضرت حیدر مراد عباسی

دعای این دل بی تاب من شده دائم
خدا کند که شبی با عنایت قائم (عج)
به رسم عرض ارادت شبی شوم خادم
کنار صحن ؛ ورودی حضرت قاسم

به هر مژه بکشم خاک آستانت را
ببینم آمد و شدهای زائرانت را

تو صاحب کرمی اوج رحمتی مولا
تو صاحب علمی مرد غیرتی مولا
اگرچه بی حرمی اهل غربتی مولا
همیشه محترمی با صلابتی مولا

همیشه بانی هر سفره ی کرم هستی
میان سینه ی ما صاحب حرم هستی

در این شبی که نشستیم غرق خوشحالی
در این شبی که گرفتیم دور هم فالی
در این شبی که به ما داده شد پر و بالی
مدافعان حرم جای سبزشان خالی

به گوش می رسد العفوهای هر شبشان
هنوز روضه ی لایوم مانده بر لبشان

شروع روضه ی لایوم روضه ی گودال
هجوم نیزه و شمشیر وپیکری پامال
حرامیان همه رفتند در پی خلخال
چه ها گذشته به اهل حرم… زبانم لال

همینکه مجلس روضه شبی به پا می شد
مدینه با نفست خاک کربلا می شد

اسماعیل شبرنگ