با اين سكوت حال على را نگاه كن
جانم بگير و حال مرا رو به راه كن
زهرا بلند شو كه حسن نيمه جان شده
رحمى به حال بدِ اين قرص ماه كن
اين بچه ها بدون تو دق مرگ مى شوند
فكرى براى خانه ى بى سر پناه كن
باشد بخواب..و خواب ز چشمان من ببر
باشد بخواب و روز على را سياه كن
گيرم كه ظرف حسينت پر آب شد
فكرى براى تشنگىِ قتلگاه كن…
آرمان صائمى