بعد از تو روزگار زمین شد سیاه , ماه

بعد از تو روزگار زمین شد سیاه , ماه
غم ماند و موج ماند و عطش ماند و آه , ماه

خورشید شرح حال تو را این چنین نوشت
بی سرزمین تر از همه بی سرپناه , ماه

دنیا پس از تو زود به پایان خود رسید
خورشید را بیاورم آیا گواه , ماه ؟

حالا غریب هستی و بغض تو در گلوست
دیروز گریه های علی بود و چاه , ماه

زینب غروب روز دهم آب را که دید
گاهی به یاد علقمه افتاد و گاه , ماه

حالا به من که محو علمداری توام
گاهی اشاره ای کن و گاهی نگاه , ماه

این روزها هوای دلم ابری و بد است
حالی بپرس از من گم کرده راه , ماه
احمد علوی