تنهای خانه

وقتی شکست پهلوی زهرای خانه را

افتاده دید قامت آقای خانه را

فریاد زد سَر همه : هیزم بیاورید

آتش , گرفت دامن ِ دریای خانه را

حدسش درست از آب در آمد , میان در

شش ماهه سقط گشت و سراپای خانه را

بویی شبیه یاس گرفته که می کُشد

از این به بعد حیدر تنهای خانه را

یاد آوری ز قد کمانی فاطمه است

باید عوض کنی مصلای خانه را

زهرا که رفت از نفس افتاد و رنگ باخت

اینگونه خواستند مسیحای خانه را

 مسعود یوسف پور