جان ما, جان بچه های حسین

جان ما, جان بچه های حسین
ای به قربان بچه های حسین

از پرِ ما جدا نخواهد شد
پرِ دامانِ بچه های حسین

خوش به حالم که از ازل هستم
به سرِ خوان بچه های حسین

سر این سفره گر بزرگ شدم
خورده ام نان بچه های حسین

من و این دستهای خالیّ و
لطف و احسان بچه های حسین

بینِ آتش نمی رود, هر که
شد مسلمان بچه های حسین

کربلا, سوریه, همه عالم
هست از آنِ بچه های حسین

مور آمد ولی سلیمان شد
تحت فرمان بچه های حسین

هر دعا مستجاب خواهد شد
زیر ایوان بچه های حسین

پدرم پیر گشته با ذکرِ
ای حسین جان بچه های حسین

بین روضه همیشه چشمانم
هست گریان بچه های حسین

زده آتش به سینه ها داغِ
لب عطشان بچه های حسین

همه جا هست بعد عاشورا
شام ویران بچه های حسین

سوخت در خیمه ها به حال رباب
دل سوزان بچه های حسین

شاه, از صدر زین زمین افتاد
پیش چشمان بچه های حسین

خیزران خورد شاه عالم و, شد
قاتل جان بچه های حسین

سر عباس از روی نیزه
شد پریشان بچه های حسین

رضاباقریان