یا مظلوم

بین میدان تا غریبی تو را نظاره کرد
چون گریبان آن گلوی نازکش را پاره کرد

بس که خون غیرتش از غربتت آمد به جوش
همچو فریاد از گلویش خون او فواره کرد

مثل شمشیر دو سر شد روی دستت در مصاف
چون علی یک بار آمد فتح را یکباره کرد

منت خفتن در آغوش پدر را می‌کشید
شانه ی از گریه لرزان تو را گهواره کرد

دید تا که بی کسی محکم در آغوشت گرفت
با تبسم لحظه‌ای این درد را هم چاره کرد

اکبرت روی عبا رفت اصغرت زیر عبا
عرش را زیر و زبر تشییع دو مهپاره کرد

حالتی آمد که دشمن هم به حال تو گریست
این چنین داغش اثر بر قلب سنگ خاره کرد

دو قدم شرمنده گشتی دو قدم جان دادی
بشکند دستی که در میدان تو را آواره کرد

دست‌های مادرش وا مانده سویت باز گرد
نغمه لالایی او خیمه را بیچاره کرد

موسی علیمرادی