درسینه ام ولای شما موج می زند

درسینه ام ولای شما موج می زند
شوق حریم کرب و بلا موج میزند

اینجا نشسته ایم که شایدنظر کنی
اینجا که ازدحام گدا موج می زند

وقتی ز چشمهای همه اشک میچکد
لطف وعطا و عفو خدا موج میزند

وقتی به یادعلقمه ات خیس میشویم
 دریا ز دیده ی تر ما موج می زند
 

روضه نشین حضرت سالار زینبیم
 تا ذکر سیدالشهدا موج می زند
 

اصغر ز فرط تشنگی ازهوش رفته است
با من بگو فرات چرا موج می زند؟

شاعر:محمد حسن بیات لو